ul. Moniuszki 1  (67) 259 30 22   parafia@wnmptuczno.pl A A A  

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP., dr Alicja Biranowska-Kurtz

Według niektórych autorów początki chrześcijaństwa w Tucznie sięgają 1065 r. Kościół istniał prawdopodobnie w XI wieku; na pewno był przed samą lokacją, już w pierwszej połowie XIV wieku. W 1306 r. w dokumentach wymieniono proboszcza z Tuczna; pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1349 roku. Przypuszczalnie w 1522 roku Maciej von Wedel-Tuczyński zapoczątkował wznoszenie murowanej świątyni, w latach 1546 aż do czasów Reformacji służącej jako zbór luterański.

Pierwszy wyraźny rozłam na tle polityczno-religijnym nastąpił już w 1536 r., kiedy miasto przypadło dwom liniom rodu: z Tuczna i Mirosławca. Ostatecznie od 1546 roku obowiązywał luteranizm, któremu kres położył dopiero Krzysztof von Wedel-Tuczyński sprowadzając do miasta jezuitów w 1602 roku. W latach 1606-1608 proboszcz Krzysztof Zadowa przeprowadził w konsystorzu poznańskim rewindykację dóbr parafialnych, utraconych podczas Reformacji. W początkach XVII wieku świątynię odnawiano; poświęcenia dokonał w 1622 roku biskup poznański Andrzej Opaliński. W 1636 roku zawaliła się wieża; we wrześniu 1640 roku wraz z większością zabudowy miejskiej, zniszczony został w pożarze. Po odbudowie, konsekrowany w 1660 roku.

W wystroju ówczesnych, barokowych ołtarzy pojawiły się obrazy pędzla gdańskiego malarza Hermana Hana (inni autorzy podają czas powstania obrazów, na okres po śmierci Hana - przypis autora strony). W pożodze z 1838 r. spalił się dach i hełm wieży kościelnej. W 1837 r. zainstalowano nowe organy. W październiku 1849 roku kolegium kościelne podjęło decyzję o przetopieniu pękniętego dzwonu, zamawiając nowy obiekt w warsztacie Böttichera. Nowy dzwon kosztował 135 talary, a jego dźwięk zachwycał wszystkich wiernych, ważył sześć cetnarów. Na jego odlanie ks. Arend przeznaczył z wieleńskiej kasy kościelnej sumę 80 talarów. Pod koniec XIX lub na początku XX wieku powstała figuralna polichromia w kruchcie i ornamentalna na sklepieniach naw. Po drugiej wojnie światowej prowadzono różne prace remontowe i konserwatorskie. W 1968 roku wieżę zabezpieczono przed wychylaniem i pęknięciami.

W latach 1971-1972 przeprowadzono remont wnętrza, zbijając z filarów polichromowane tynki; pozostałe zabezpieczono, a wnętrze pomalowano. Przypuszczalnie w tym czasie usunięto XVII-wieczne ławki oraz wiszące kute świeczniki. W latach 70-tych PP PKZ Szczecin przeprowadziły renowację ołtarzy Marii Magdaleny i Anioła Stróża.

Kościół jest późnogotycką budowlą murowaną, orientowaną (ołtarz na wschodzie - przypis autora strony), założoną na rzucie prostokąta z niewyodrębnionym, pięciobocznie zamkniętym prezbiterium. Wnętrze budowli halowe, trzynawowe, pięcioprzęsłowe, o wymiarach 23,3 x 12,5 metra. Obiekt wykonano z nietynkowanej cegły, przykryto dachem dwuspadowym o pięciu spadkach; zakrystia i kruchta - dachami pulpitowymi; wieża - bogato ukształtowanym barokowym hełmem.



Radio Emaus
Ruch Szensztacki
GOŚĆ
Dobre Media
Siostry Elżbietanki
Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska
Gość Koszalińsko-Kołobrzeski
TUCZNO

Korzystanie z niniejszej witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Zmiany warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do plików cookies można dokonać w każdym czasie. Polityka Prywatności    Informacje o cookies

ROZUMIEM