Ambona w kościele parafialnym w Tucznie, barok, poł. XVII w.

Ambona przyścienna złożona z bębna z podstawą w kształcie anioła, schodów z pełną balustradą i bramką, zaplecka i zwieńczenia w kształcie baldachimu. Bęben rozczłonkowany półkoliście zamkniętymi arkadami i kolumienkami o trzonach ozdobionych ornamentem okuciowym i główkami aniołów na konsolach; na parapecie schodów pilaster hermowy; bramka o bogatym zwieńczeniu flankowana pilastrami hermowymi z dekoracją rautową i cekinową. Baldachim sześciokątny z ażurową ornamentacją małżowinowa i aniołkami trzymającymi narzędzia Męki Pańskiej, całość zwieńczona rzeźbą pelikana.

Na płycinach ambony malowane postacie Doktorów Kościoła: Ambroży, Augustyn, Grzegorz Wielki i Hieronim, na parapecie schodów św. Stanisław I św. Wojciech, w zaplecku Chrystus Dobry Pasterz. Malowana w kolorze szaro-czarnym, aniołki szaro-różowe, elementy dekoracyjne złocone. Postacie malowane na tle brunatno-zielonkawym, ubrane w szaty koloru brunatno-ugrowego, czerwono-ciemnego z brązem i białego. (Chrzanowski, Katalog zabytków Sztuki w Polsce, 1960)

Prace konserwacyjne przeprowadzono w Pracowni Sztuki Zdobniczej PKZ Warszawa w latach 1964-65. Drewno ambony wydezynfekowano, bardzo zniszczone przez owady drewno wzmocniono, zniszczone elementy konstrukcyjne wymieniono (stopnie schodów, słupek, podłoga), uzupełniono ubytki drewna, zdjęto przemalowania, ubytki polichromii zapunktowano. Ambona przyścienna z bębnem sześciodzielnym, na krawędziach kolumienki zdobione ornamentem płaskorzeźbionym (stylizowana wić roślinna) o kapitelach korynckich podtrzymujące belkowanie, architraw zdobiony płaskorzeźbioną wicią roślinną oraz 6-cioma główkami na wolutowych kroksztynkach.

Kolumienki wspierają się na cokole zdobionym analogicznie. Płyciny bębna obramiane listwami fazowanymi oraz elementami ornamentu małżowinowego, w partii górnej uskrzydlone główki aniołków. W płycinach malowane na desce przedstawienia 4. Wielkich Doktorów Kościoła: Ambroży, Augustyn, Grzegorz Wielki i Hieronim. Na zapleczu z uszakami małżowinowymi (ażur) w obramieniu listew fazowanych przedstawienie malowane na desce Chrystusa Dobrego Pasterza. Na parapecie schodków św. Stanisław Szczepanowski oraz św. Wojciech. Schodki zakończone bramką ujęte bokami przez pilastry hermowe zdobione plecionką, na cokołach z "diamentami", w partii górnej kaboszony powyżej kapitele jońskie. Pilastry podtrzymują  dość szeroki architraw z dwoma metopami na osi pilastrów.

Zwieńczenie w postaci wolut zdobionych taśmą oraz ornamentem roślinnym ujęte bokami przez sterczyny na cokołach, pośrodku obelisk zakończony szpicem na cokole zdobionym kaboszonem. Baldachim sześciokątny zdobiony ornamentem małżowinowym z pełnoplastycznymi przedstawieniami aniołków trzymających narzędzia Męki Pańskiej, ustawionych na krawędzi baldachimu. Pośrodku na wolutach Pelikan karmiący Pisklęta. Ambona wspiera się na kariatydzie - postać Anioła.

Ambona nie była uszkodzona w czasie działań wojennych. Została pewnie przemalowana w czasie prac konserwatorskich jakie miały miejsce po pożarze w 1834 r. (zapisy konserwatorskie)